Een kleuter

We hebben inmiddels twéé kleuters in huis; een oudste en een jongste. De jongste werd 4 en mocht gaan wennen op de basisschool. Bij de oudste vonden we dat niet spannend; de peuterspeelzaal en de school zaten samen in één gebouw en hij kon daarom al een paar keer met z'n peuterjuf in de nieuwe klas gaan kijken. Hij kwam in de klas met vriendjes van de peutergroep, waardoor de overgang niet zo spannend was en bovendien liet hij zich heel makkelijk door ons voorbereiden op de overstap naar school. 

Bij de jongste lag dat een beetje anders. Sinds de verhuizing in december was hij thuis, we kennen hier nog niet zoveel mensen én er zit een koppie op. Terwijl wij hem probeerden voor te bereiden op z'n eerste wenmoment, schreeuwde hij: "JAHA, DAT WEET IK AL LANG!" Ook zei hij al weken: "Ik ga niet naar school!" We hielden daarom een beetje ons hart vast, vooral omdat hij de avond van te voren nog zei dat hij de klas niet naar binnen zou gaan...

Gelukkig komt de jongste tot de zomervakantie bij z'n grote broer in de klas. Iets dat op vrije scholen heel normaal is; ik citeer de juf "Je moet wel met hele goede argumenten komen om ze niet bij elkaar te plaatsen. Ze zijn niet voor niks in hetzelfde gezin terecht gekomen." Juffie maakte hierbij een beweging met haar armen van de hemel naar de aarde. Grote broer kreeg dus instructies van ons om goed op z'n broertje te passen en zich een beetje over hem te ontfermen. "Oké!" Instructies die hij meteen vergeten was, zodra de schooldeur openging... maar... even later ging de jongste toch aan de hand van grote broer naar binnen. We zwaaiden en taaiden snel af. Hij was in de klas!

 De jongste genoot van de wenmomenten. "B. is écht mijn beste vriend," verzuchtte hij na zijn tweede wendag. "Ja!" zei de oudste, "zullen we dadelijk thuis ook beste vrienden zijn?" Tien minuten lang waren ze ook thuis beste vrienden en mijn hart smolt. 

Deze week is de jongste écht gestart. Ze bouwen op deze school langzaam op. Eerst twee dagen, de week erna drie, etc. Vandaag mocht hij weer en hij had er zowaar zin in! "LEUK! dat ik weer naar school mag, mama!" De oudste dacht daar anders over. Tussen de broertjes ontstond vlak voor vertrek een "als jij niet... dan ik niet..."-conflict. Grote broer riep heel lelijk naar de jongste: "Als jij niet...(iets onbenulligs) dan ben ik niet meer jouw beste vriend! En dan ga ik vandaag niet met je spelen op school!" De Man en ik keken elkaar aan. Oh jee! Wat nu?! Maar de jongste, al 4 en een échte kleuter, haalde zijn schouders op: "Dan niet! Dan ga ik wel met iemand anders spelen!" En hij huppelde het paadje af. Weer naar school!