Vanochtend hebben we eerst lekker uitgeslapen en spullen ingepakt voor de verhuizing.
Daarna gingen we naar het tuincentrum in Voorburg. Op zoek naar een schep voor Dylan om onze spiksplinternieuwe volkstuin mee om te spitten. Helaas verkochten ze daar geen scheppen. Door naar de Praxis voor een trapladder en een schep. Praxis verkocht wel scheppen. Zelfs een hele tuingereedschapsset voor een scherpe prijs. Helaas was de schep in die set niet lang genoeg voor Dylan. Maar de lange schep kostte los maar 1 eurie meer dan de kleine schep. Op naar de klantenbalie met de vraag of de kleine setschep niet omgeruild kon worden voor de grote losse schep. "Nee," aldus de medewerkster. Een andere medewerker zei ook "Nee," dus vroegen we naar een leidinggevende. Deze zei meteen vol begrip. "Ooh, ja, u heeft een langere schep nodig!" "Precies," zei Dylan. De leidinggevende sneed kordaat met een mes de tie-wraps door. 'Oh,' dachten Dylan en ik allebei 'eindelijk iemand die ons kan helpen en die het geen probleem vindt om de schep te verruilen!' Helaas, die gedachte bleek te voorbarig. Op de setschep zat geen barcode en dus kon ie niet geruild worden. Dat kon dan niet aangeslagen worden op de kassa :| De schep hebben we laten staan, net als de trapladder. Geen omzet van 150 eurie. En op naar het volgende tuincentrum. Bij Intratuin kochten we een schep, handschoenen en bloemenzaad.
Eenmaal bij onze volkstuin was het al laat in de middag. Een uurtje later hadden we eenderde van de tuin omgespit. Wat was het hééérlijk weer! De rest van de tuin gebeurt na de verhuizing.
.jpg)
Daarna gingen we naar het tuincentrum in Voorburg. Op zoek naar een schep voor Dylan om onze spiksplinternieuwe volkstuin mee om te spitten. Helaas verkochten ze daar geen scheppen. Door naar de Praxis voor een trapladder en een schep. Praxis verkocht wel scheppen. Zelfs een hele tuingereedschapsset voor een scherpe prijs. Helaas was de schep in die set niet lang genoeg voor Dylan. Maar de lange schep kostte los maar 1 eurie meer dan de kleine schep. Op naar de klantenbalie met de vraag of de kleine setschep niet omgeruild kon worden voor de grote losse schep. "Nee," aldus de medewerkster. Een andere medewerker zei ook "Nee," dus vroegen we naar een leidinggevende. Deze zei meteen vol begrip. "Ooh, ja, u heeft een langere schep nodig!" "Precies," zei Dylan. De leidinggevende sneed kordaat met een mes de tie-wraps door. 'Oh,' dachten Dylan en ik allebei 'eindelijk iemand die ons kan helpen en die het geen probleem vindt om de schep te verruilen!' Helaas, die gedachte bleek te voorbarig. Op de setschep zat geen barcode en dus kon ie niet geruild worden. Dat kon dan niet aangeslagen worden op de kassa :| De schep hebben we laten staan, net als de trapladder. Geen omzet van 150 eurie. En op naar het volgende tuincentrum. Bij Intratuin kochten we een schep, handschoenen en bloemenzaad.
Eenmaal bij onze volkstuin was het al laat in de middag. Een uurtje later hadden we eenderde van de tuin omgespit. Wat was het hééérlijk weer! De rest van de tuin gebeurt na de verhuizing.
.jpg)
Reacties
Een reactie posten