Ik kwam moe thuis na een dag voorbereiden op school en trok me even terug op de slaapkamer met een boek. "Ik ga met je mee," zei de Jongste. Gezellig. Hij ging ook boekjes lezen, maar bleef ondertussen tegen me praten. Zo kon ik me niet concentreren, dus zei ik: "Ik lees nu even m'n eigen boek, dan kan ik niet naar je luisteren."
Even gebeurde er niks en ik ging verder met lezen. "Lees dan!" zei de Jongste toen.
"Dat ben ik aan het doen," antwoordde ik.
"Waarom hou je je mond dan stijf dicht?!"
Huh? De Jongste staarde me aan. "Ik lees in mijn hoofd."
"Ow," even was de Jongste stil. "Voelt dat gek?!"
Oei, hoe leg je een vierjarige uit hoe lezen in je hoofd werkt? "Nee, mijn ogen kijken naar de letters en mijn hoofd maakt er dan de woorden, zinnen, het verhaal van. Het is een beetje hetzelfde als wanneer jij naar de plaatjes kijkt. Je ogen zien de plaatjes en je hoofd bedenkt het verhaal erbij," poogde ik.
"Ooooooooh, dan ga ik ook in mijn hoofd lezen!" Vervolgens lazen we in stilte onze boeken. Af en toe onderbroken door een "Ik lees hè?" van de Jongste en een bevestigend "hmm-hmm" van mij.
Reacties
Ach wat aandoenlijk!
BeantwoordenVerwijderen