Omslachtiger dan India kan niet, dacht ik. Na vandaag moet ik echter concluderen dat een enkele Nederlandse autodealer er ook behoorlijk wat van kan!
Ik ging vandaag (met tegenzin) wat Panda's bekijken. Na vier jaar Punto ben ik (met pijn in het hart) toe aan iets luxueuzers, iets comfortabelers. Bij autodealer #1 (Fiat) had ik meteen een goed gevoel. Daar stond een prachtige donkerblauwe Fiat Panda, twee jaar oud, weinig op de teller. Na de proefrit was ik alleen maar enthousiaster; helaas lag ie iets boven budget, zélfs na de inruilkorting van Power-Punto. Autoverkoper Kevin maakte een offerte, vroeg me wat ik ervan vond en benadrukte dat wanneer ik vandaag zou beslissen, er nog wel iets met de prijs zou kunnen gebeuren. 'Ik voel me onder druk gezet,' dacht ik. "Ik wil je niet onder druk zetten," zei Kevin.
Daarna was het tijd voor autodealer #2 (Kia). Hier moesten we ruim een half uur wachten voordat we werden geholpen. Toen kwam autoverkoper Bert. "Goedemiddag, sorry voor het wachten, het is mijn eerste werkdag, eigenlijk weet ik niet veel van Kia's." Gelukkig kwamen we voor een Fiat. Maar ook daarvan wist Bert niet veel. Bert wist eigenlijk helemáál niks van auto's. Met Bert vielen we van de ene omslachtigheid in de andere:
De prijs van de Panda bleek niet overeen te komen met die op internet. Bert had helaas nog geen inlogcodes, dus moest ie via zijn smartphone de internetprijs opzoeken. Moeilijk, moeilijk. Vervolgens mochten we niet zomaar een proefrit maken. Nee, eerst moest Punto getaxeerd worden en op basis daarvan bepaalde Bert of we überhaupt in aanmerking zouden komen voor het kopen van de Panda. Na ruim een kwartier gereden te hebben in MIJN auto, kwam Bert terug. Hij maakte een offerte, waarbij de inruilkorting ruim drie keer zo laag lag als bij autodealer #1. BELEDIGEND! "Wat vind u van deze prijs? Kunt u hiermee leven?" vroeg ie. "Ik weet nog niet wat ik van de prijs vind, want ik heb de Panda nog niet uitgeprobeerd." Met tegenzin ging ie toen mijn rijbewijs kopiëren en controleren op echtheid. Niet onbelangrijk. Vervolgens reed hij de Panda van zijn plek. Deze bleek te weinig brandstof in de tank te hebben. Eerst moest Bert dus naar de benzinepomp. Na ruim anderhalf uur (!) mocht ik een proefritje gaan maken. Toen hoefde ik de Panda al niet meer, ondanks dat ie heerlijk reed.
Bij terugkomst zei Bert:"Aaaah, ik zie een glimlach." Ik draaide me om naar Dylan, maar ook hij glimlachte niet echt... :S Met de prijs kon verder niks meer gebeuren en dus verlieten we autodealer #2 vlug. "Mag ik volgende week nog even bellen?" vroeg Bert bij het afscheid nemen. 'Tuurlijk," antwoordde ik met een grote glimlach. Sorry voor degene wiens 06-nummer ik genoteerd heb!
Bert bleek bij het proefrijden in MIJN Power-Punto naar de handleiding in het dashboardkastje te hebben gezocht. Nadat ie al mijn cd's overhoop gehaald had, kreeg ie het dashboardkastje niet meer dicht. 'Ik laat het maar gewoon overhoop gehaald openstaan. Zal ze wel niet merken...' moet Bert gedacht hebben. Fijne verrassing dus bij terugkomst in mijn Punto....
Ik heb ondanks het avontuur bij autodealer #2 de smaak te pakken. Heeft iemand nog een leuke Panda? Voor een schappelijke prijs? Of iemand interesse in Power-Punto?
De prijs van de Panda bleek niet overeen te komen met die op internet. Bert had helaas nog geen inlogcodes, dus moest ie via zijn smartphone de internetprijs opzoeken. Moeilijk, moeilijk. Vervolgens mochten we niet zomaar een proefrit maken. Nee, eerst moest Punto getaxeerd worden en op basis daarvan bepaalde Bert of we überhaupt in aanmerking zouden komen voor het kopen van de Panda. Na ruim een kwartier gereden te hebben in MIJN auto, kwam Bert terug. Hij maakte een offerte, waarbij de inruilkorting ruim drie keer zo laag lag als bij autodealer #1. BELEDIGEND! "Wat vind u van deze prijs? Kunt u hiermee leven?" vroeg ie. "Ik weet nog niet wat ik van de prijs vind, want ik heb de Panda nog niet uitgeprobeerd." Met tegenzin ging ie toen mijn rijbewijs kopiëren en controleren op echtheid. Niet onbelangrijk. Vervolgens reed hij de Panda van zijn plek. Deze bleek te weinig brandstof in de tank te hebben. Eerst moest Bert dus naar de benzinepomp. Na ruim anderhalf uur (!) mocht ik een proefritje gaan maken. Toen hoefde ik de Panda al niet meer, ondanks dat ie heerlijk reed.
Bert bleek bij het proefrijden in MIJN Power-Punto naar de handleiding in het dashboardkastje te hebben gezocht. Nadat ie al mijn cd's overhoop gehaald had, kreeg ie het dashboardkastje niet meer dicht. 'Ik laat het maar gewoon overhoop gehaald openstaan. Zal ze wel niet merken...' moet Bert gedacht hebben. Fijne verrassing dus bij terugkomst in mijn Punto....
Ik heb ondanks het avontuur bij autodealer #2 de smaak te pakken. Heeft iemand nog een leuke Panda? Voor een schappelijke prijs? Of iemand interesse in Power-Punto?
Reacties
Een reactie posten