Bezoek #2

"Mwhahahaha. Had ik ze toch mooi tuk vanmiddag! De dierenarts arriveerde. Ik verstopte me achter de stoel. Laurien kletste wat met Olivia, de dierendokter. Daarna hadden ze het plan opgevat om mij te voeren, me dan op tafel te zetten en me te onderzoeken. Nou... dat liep mooi even anders.
Laurien gaf me eten, tilde me op, zette me op tafel. Ik blies, maaide met m'n poezenpoten om me heen. De dierendokter aaide me, sprak op een vervelend meditatietoontje, alsof ik daar rustig van werd. Ondertussen bleef ik maaien en opeens HA, had ik de hand van Olivia te pakken. Laurien probeerde me nog tegen te houden, dus die krabde ik ook eens flink (niet zo erg als Olivia natuurlijk; Laurien is mijn vriendin!) en ik maakte een gat in Lauriens (gelukkig voor de gelegenheid aangetrokken, oude) trui. Olivia taaide daarna onverrichter zaken af. Ze hadden het nog over een algehele narcose, maar ik geloof niet dat mijn baasje dat zo ziet zitten. Zolang ik levendig en speels blijf, goed blijf eten en het plekje op mijn rug niet groter wordt, dan is er niks aan de hand.
Nu ga ik lekker mijn brokjes opeten; daar ben ik na alle consternatie nog niet aan toe gekomen. Smakelijk eten, miauw!"

Reacties