Net als met zwemmen

De Oudste zit al een tijd op zwemles. Het komt hem niet aanwaaien. Elke week is er een kleine teleurstelling wanneer hij in het leerlingvolgsysteem nog steeds geen groen bolletje erbij heeft. Elke week gaat hij er vol goede moed heen: "Vandaag ga ik álles groen krijgen!" Ik probeer zijn enthousiasme en verwachtingen dan iets te temperen. "Als je maar je best doet. Je kunt niet álles in één keer groen krijgen. De juf ziet je goed vooruit gaan. Je moet oefenen, oefenen, oefenen en dan gaat het steeds een beetje beter. En wie weet, schuift er dan wel een bolletje op." 

De laatste keer kwam hij zowaar terug met een papiertje, waarop stond dat hij door is naar het volgende niveau. "ZIE JE WEL MAMA?!?! DAT IK ALLE BOLLETJES GROEN ZOU KRIJGEN?" Hij was door het dolle heen en super trots op zichzelf. Hij zag wel al meteen op tegen de volgende zwemles, want dan zou hij de nieuwe dingen nog niet kunnen. Dus ik vertelde dat hij weer ging oefenen, oefenen, oefenen, zodat het steeds een beetje beter gaat. Dat hij weer stapje voor stapje dichter bij die groene bolletjes zou komen. Dat je hard moet werken om iets nieuws te leren. Je best doen, daar gaat het om.

En die (levens)les kreeg ik een paar dagen later terug. Ik had de avond ervoor zitten vloeken op mijn spinnewiel. Ik was op spinles geweest bij een echte spinjuf in Kerkrade, want spinnen bleek moeilijker dan ik dacht. Met de spinjuf ernaast ging het best, maar thuis lukte het nog steeds niet... 

"Mama, wat wil jij later worden?" vroeg de Oudste 's ochtends tijdens het ontbijt. Ik gaf niet snel genoeg antwoord. "Ik weet wat jij worden wil!" Hij gebaarde naar het spinnewiel: "Spinster!" "Nou, dat weet ik zo net nog niet. Ik kan er helemaal niks van! Het lukt voor geen meter! Kijk dan!" Ik liet hem mijn spinpogingen zien. "Och, mamaatje," hij kwam naast me staan: "Het is net als met zwemmen. Je moet oefenen, oefenen, oefenen, zodat je steeds een beetje beter wordt. Iets nieuws leren is hard werken. Gewoon je best doen!" 

Dus blijf ik oefenen, oefenen, oefenen en langzaamaan begint het ergens op te lijken...