"Vind je dat niet erg?"

Tijdens één van de laatste lunches van het schooljaar vroeg collega E. naar de vakantieplannen van haar tafelgenoten: Italië, Frankrijk, vijf weken Turkije, all-inclusive naar Griekenland. "En ga jij nog weg deze zomer?" vroeg ze ten slotte aan mij. "Wij gaan een weekje naar een boerderij in Twente. "Oh," ze keek me meelijwekkend aan, "Vind je dat niet erg?!" Ik, op mijn beurt een beetje verbaasd, antwoordde van niet.

Erg?! Ik heb er een heerlijke week opzitten! In een vakantiehuisje bij hoeve Springendal. We waren er al twee keer eerder. We wandelden weer door het "Dal van de Mosbeek" (zo mooi, zo mooi!), de kinderen scharrelden hele dagen buiten, we aten verjaardagstaart, we bezochten musea, ik las tijdschriften en een boek, we zagen biggetjes geboren worden, er kropen kuikens uit het ei en (dagelijks hoogtepunt) we hielpen boer Henk met het voederen van de beesten. Nee, ik vond het niet erg. Ik heb vooral heel erg genoten!