Wandelen dus...

De afgelopen week kreeg ik veel appjes en mailtjes van bezorgde collega's. Of ze iets voor me konden doen. Tja... wat kun je doen voor iemand die de hele dag een vol hoofd heeft, huilbuien en niet meer weet wie ze is en wat ze leuk vindt? Alleen tijdens het wandelen was het hoofd leeg... Gisteren stuurde ik daarom een mail met de vraag wie er de komende tijd een uurtje met me wil lopen. In Limburg ken ik de holle wegen en bossen op mijn duimpje, maar hier in Zuid-Holland ken ik niet zoveel routes. En wat kreeg ik al fijne reacties. Mensen die met alle plezier een wandelingetje met me willen maken!

Mocht u zich ook geroepen voelen om me uit te nodigen voor een wandeling, of kent u iemand die een wandelmaatje kan gebruiken; laat het dan weten. Ik verwacht geen therapeutische gesprekken; gewoon keuvelen over een koetjes en kalfjes vind ik gezellig!