Verhuisd

"Miauw auw auw, wat deed het pijn! Vorige week woensdag en donderdag deden mijn baasjes enkele (bloedige, he!) pogingen om mij te vangen. Maar ik ben niet achterlijk, ik had al dagen door dat er iets niet pluis was. Die verhuisdozen, die brokjes in dat reismandje, die kalmeringstabletjes door m'n voer. Het hele gebeuren kwam de sfeer in huis niet ten goede. Vervolgens belde het korte baasje in een onbewaakt ogenblik met de dierenambulance. En precies een week geleden stond er een potige dame, met schepnet, handschoenen en reismand in de woonkamer. De korte baas vertrok, de lange barricadeerde de deur. En voor ik er erg in had, zat ik gevangen in een net. Niet veel later zat ik in de reismand en was ik op weg naar een voor mij onbekende bestemming.

In het nieuwe huis was een kamertje voor me ingericht. Schattig gedaan, met al mijn persoonlijke spulletjes. Na twee dagen mocht ik een kijkje gaan nemen in het nieuwe huis. Ik vond al snel de IDEALE verstopplaats: achter de wasmachine!

Inmiddels ben ik aardig gewend. Ik durf overdag weer op de bank te liggen, mijn krabpaal heeft een mooi plekje gekregen in de woonkamer en de brokjes staan op dezelfde tijd voor me klaar.
Het enige dat nog niet went, zijn de gladde vloeren. Gisteren nam ik van schrik een aanloop, miste de bocht, slipte, en vloog pardoes vijf treden van de trap omlaag...

Komt u snel een kijkje nemen? Ik kan niet beloven dat u mij dan zult zien, maar de woning zelf is een plaatje op zich.... Miauw, minder auw"