Feest

Gisteravond toen ik aan de afwas stond, werd er uit het niets keihard op de deur gebonsd. Sergio verstopte zich meteen achter de bank. Mijn visite maakte een sprong de lucht in. Met mijn elegante gele handschoenen nog aan, maakte ik ietwat geïrriteerd de deur open. Het was onze Oost-Europese bovenbuurvrouw. "Morgen gaan we..." ze pauzeerde even en ik dacht 'VERHUIZEN! Laat haar VERHUIZEN zeggen!' maar ze vervolgde met "... een feestje geven. Dus het kan laat worden en er kan euhm.... veel euhm... lawaai zijn. Kan."

Nu zijn bezoekjes van vrienden bij alle andere gelegenheden al vervelend. Bij 'feestjes' moet je vluchten. Vriendlief zit voor zijn werk al een week in Zuid-Frankrijk dus die zal niet veel last hebben van het feest. Maar ik wel. Gelukkig mag ik bij een collegaatje gaan logeren én eten! Zij behoedt me voor een avond én nacht keiharde Balkan-disco-muziek, boerende mannen, sigarettenlucht, stampende voeten, schuine grappen, vuurkorven en vierkante-meter-bbq-en. Dankje, Dorien!

De voorbereidingen voor het feest zijn al de hele dag in volle gang. Van het zonnetje genieten op het balkon gaat niet. Ik kan alles letterlijk volgen. Ik kan daarom ook mededelen dat er ballonnen en slingers zijn, van de HEMA. Deze hangen in de kamer "Dat had je niet hoeven doen, schat!", aan de balkonbalustrade en in ons trappenhuis. Verder kan ik meedelen dat HIJ jarig is. En dat alle feestartikelen binnenkort hergebruikt kunnen worden op HAAR verjaardagsfeest. Over een maand zoek ik dus weer een nachtje onderdak.