Oordopjes

Ik maak een diepe, diepe, diepe buiging voor de bedenker van DE OORDOP!

Gisteravond rond half acht ging bij onze bovenburen de bel. Dylan keek uit het raam en zag een stuk of vier gasten staan met tuinstoelen.... Nu was het gisteren zonnig, maar om 's avonds al het balkon op te zoeken.... zo lekker was het nu ook weer niet. Voor onze bovenburen blijkt echter niets te gek...

Tot 03.00 uur op het balkon sigaretjes roken/ biertjes drinken? Geen probleem! Tot diep in de nacht discomuziek Balkanstyle draaien? Kan prima! Rond 04.00 uur het trappenhuis lachend en boerend afstormen? Waarom niet!

Na ruim anderhalf uur draaien in bed, lag ik nog steeds niet te slapen. De wekker zou de volgende ochtend echter vroeg gaan, wegens een workshop landschapsfotografie op het eiland Tiengemeten. Hiervoor was enige fitheid vereist. Ik probeerde de deken over m'n oren (te warm), het kussen over m'n oren (te weinig lucht) en de Knuffie op mijn hoofd (teveel geluid doorlatend). Toen bedacht ik me dat Dylan mij ooit oordopjes cadeau gedaan had, voor een muziekfestival. Deze lagen ergens ongebruikt in het medicijnkastje. Ik besloot ze op te snorkelen. Aan het 'PIEP-bovenburen!!!' uit de mond van Dylan, bleek dat ik niet de enige was die enige overlast ervoer. Ik heb hem toen mijn tweede paar oordoppies aangeboden. En.... WAT EEN VERADEMING!! Vervolgens heb ik heerlijk (te kort) geslapen!